به نقل از «مشرق»

عزیزم ۰۳/۰۳/۰۳ به دنیا بیا لطفاً!

تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۸۴۰۲۰

مسئولان ثبت‌احوال اعلام کردند به همه متولدان ۹/۵ /۹۹ تا ۹۹/۹/۱۵ شناسنامه ۹۹/۹/۹ می‌دهند تا مردم همه در یک روز به بیمارستان‌ها مراجعه نکنند و مشکل درست نشود...

به گزارش مشرق، به نظر می‌رسید از مُد یا از سر خیلی‌ها افتاده باشد، اما خدا می‌داند چطور شد که طی یکی دو هفته گذشته تلاش برای برگزاری مراسم ازدواج یا بچه‌دار شدن در ۰۳/۰۲/۰۱ یا ۰۳/۰۳/۰۳ بازهم در فضای مجازی داغ شد؟

البته هنوز آمار دقیق و مطمئنی از بیمارستان‌ها و زایشگاه‌ها به دست رسانه‌ها نرسیده که نشان دهد واقعاً روز اول اردیبهشت یا سوم خرداد امسال تعداد بچه‌های به دنیا آمده چقدر با روزهای قبل توفیر داشته است، اما می‌شود حدس زد لابد مثل چند سال گذشته که صدای مسئولان وزارت بهداشت بابت وضع حمل‌های زورکی و پیش از موعد درآمد، امسال هم نوزادان که نه، اما خیلی از پدر و مادرها تصمیم گرفته باشند بچه‌شان هرطور شده در روز مورد نظرشان با سزارین به دنیا بیاید!

رودابه و مامان ژولیوس سزار

اختلاف‌نظرهای تاریخی به کنار؛ فرقی نمی‌کند که اولین بار، ۷۰۰-۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، رومیان باستان قانون «سزاری» را وضع کرده و اجازه داده باشند که پزشکان، جنین را از بدن مادران بارداری که به رحمت خدا رفته‌اند، خارج کنند یا اینکه ماماهای خصوصی مادر ژولیوس سزار، ابداع‌کننده روش سزارین بوده باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مسئولیت ماجرای تولد پهلوان افسانه‌ای ایران، رستم و شکافتن پهلوی «رودابه» و ابداع «رستمینه» هم که به عهده فردوسی بزرگ است.

یعنی مادران روم باستان، مامان ژولیوس سزار، رودابه، موبدانی که کمک کردند رستم به دنیا بیاید و... همه‌شان از سرناچاری و ضرورت برای حفظ جان مادر یا نوزاد یا هر دو، رضایت به رستم‌زایی یا سزارین دادند و اصلاً هم به ذهنشان نمی‌رسید که روزی روزگاری آدم‌هایی پیدا بشوند که برای لاکچری‌بازی، بر اساس مُد روز یا... اصرار کنند که فرزندشان را زودتر یا دیرتر از موعد، به دنیا آورده و به عبارتی یک روش درمان اورژانسی و تهاجمی را تبدیل به مُد کرده و از آن سوءاستفاده کنند!

درد دارد، ندارد؟

البته نمی‌شود همه مسئولیت اینکه ایرانی‌ها براساس آمار و ارقام و گلایه و شکایت کارشناسان و مسئولان امور بهداشتی، رکورد زده و آمار زایمان به روش سزارین در کشورمان بیشتر از دو برابر و به قولی سه‌برابر استاندارد جهانی است را انداخت گردن رستم، رودابه و جناب فردوسی بزرگ و یا فقط یقه آن‌هایی را گرفت که برای تولد فرزندشان در ۰۳/۰۳/۰۳ اصرار داشتند.

روزنامه قدس در ادامه نوشت: در این مطلب هم اصلاً قرار نیست درباره مسائل علمی و تخصصی سزارین حرف بزنیم. بحث بر سر این است که واقعاً چطور می‌شود با همه تلاش‌ها و تبلیغات دو سه دهه اخیر درباره ترویج زایمان طبیعی در جهان و به‌خصوص در کشورمان، اما بازهم به موازات این تلاش‌ها و به مدد گسترش اینترنت و فضای مجازی یکباره مقولاتی مثل تاریخ تولد یا ازدواج رُند و خاص باب می‌شود؟

آن وقت کار به جایی می‌رسد که آمار و ارقام جدید هم نشان می‌دهد بیشتر از ۵۰درصد وضع حمل‌ها در کشور به روش سزارین بوده است! حساب آن‌هایی که به خاطر وحشت از وضع حمل طبیعی، درد و عوارض آن و مسائلی از این دست، در کار طبیعت دست برده و دخالت می‌کنند به کنار، چون کارشناسان و متخصصان چندسالی است فریاد می‌زنند درد و عوارض و درگیری سزارین خیلی بیشتر است.

چند برابر؟

نه اینکه فکر کنید طی این سال‌ها مسئولان ما در سازمان‌ها و نهادهای مختلف هم برای کاهش آمار سزارین‌های غیرضروری و هم برای پیشگیری از ترویج لاکچری‌بازی و زایمان‌های تقویمی پیش از موعد فکری یا کاری نکرده‌اند. گزارش‌کارها و سخنرانی‌های مختلف مسئولان، مدعی‌اند هم از حیث فرهنگی و هم ارائه طرح و برنامه برای مشکل اول (افزایش آمار سزارین) تلاش‌های بسیاری انجام شده و می‌شود.

لابد مقصر، آمارها و گزارش‌های سالانه دستگاه‌های مختلف هستند که بی‌توجه به سخنرانی‌ها و برنامه‌های فرهنگی و غیرفرهنگی اجراشده بازهم نشان می‌دهند نیمی از وضع حمل‌های کشور هنوز به صورت سزارین است.

برای مشکل دوم و سوم هم همیشه و هرسال و هر سال چند بار مسئولان هشدار می‌دهند که تولد زودهنگام فرزندان در تاریخ معین چه عوارض و پیامدهای خطرناکی دارد، ولی گوش متقاضیان داشتن فرزندانی با تاریخ تولد رُند و احتمالاَ سیسمونی با پستانک طلا و اتاق زایمان تزئین شده و... بدهکار این حرف‌ها نیست. حتی سال۱۳۹۹ که متقاضیان وضع حمل در ۹۹/۹/۹ به شکل نگران‌کننده‌ای افزایش پیدا کرد.

مسئولان ثبت‌احوال اعلام کردند به همه متولدان ۹/۵ /۹۹ تا ۹۹/۹/۱۵ شناسنامه ۹۹/۹/۹ می‌دهند تا مردم همه در یک روز به بیمارستان‌ها مراجعه نکنند و مشکل درست نشود. البته بعد آمار و ارقامی از کاهش روند مراجعه‌ها منتشر نشد وگرنه ممکن بود ثابت شود با این راه‌حل در بازه زمانی ۱۰ روزه، ۵ تا ۱۵ آذر۹۹، لابد ۱۰ برابر میزان دوره‌های ۱۰ روزه دیگر متقاضی زایمان پیش از موعد به بیمارستان‌ها مراجعه کرده‌اند!

پدر و مادرهای تازه‌کار

شما را نمی‌دانم ولی من اولین بار حدود بیست و چند سال پیش بود که پدیده وضع حمل‌های عمدی پیش از موعد به اصرار والدین را جسته و گریخته شنیدم. آن روزها البته هنوز این پدیده شیوع آنچنانی نداشت و بیشتر به عنوان شیرین‌کاری‌های نادر پدر و مادرهای تازه‌کار تلقی می‌شد! در سال‌های بعد اما با رواج رفتارهای عجیب و غریب قرن بیست و یکمی که ریشه و ردی در فرهنگ خودی نداشت، سروکله لاکچری‌بازی و ادا و اصول‌هایی از قبیل برگزاری جشن ازدواج یا طلاق در تاریخ ۰۹/۰۸/۰۷ و یا تلاش برای به دنیا آمدن فرزند در ۹۹/۹/۹، ۰۱/۰۱/۰۱ و... پیدا شد.

دیروز هم که مطلبی با تیتر:«هوس لاکچری در ۰۳/۰۳/۰۳» در خبرگزاری‌ها منتشر و خودش بهانه نوشتن گزارش امروز شد. به جز آمار و ارقام تخصصی و البته نگران‌کننده درباره بالا رفتن میزان سزارین در کشورمان، این نکته هم در مطلب روز گذشته قابل توجه بود که تولدهای زورکی با تاریخ معین اگرچه پدیده‌ای مختص به ایران نیست و گویا در کشورهای دیگر هم به صورت محدود و خاص دیده می‌شود، اما ما ایرانی‌ها در تقلید و درآوردن ادای همان گروه اندک، مثل آمار میزان سزارین، پیش افتاده و ممکن است حتی رکورد جدید هم زده باشیم و نوآوری‌های لاکچری مثل اجاره و دیزاین اتاق زایمان در بیمارستان به تاریخ مثلاً ۰۳/۰۳/۰۳ و تزئین سیسمونی نوزاد در بیمارستان با پستانک طلا را ترویج و رسم کرده باشیم!

منبع: مشرق

کلیدواژه: تحلیل روز عملیات وعده صادق قیمت سزارین مشرق سیسمونی وزارت بهداشت خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت بیمارستان ها پیش از موعد وضع حمل ها ۰۳ ۰۳ ۰۳

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۸۴۰۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روند افزایشی خودکشی از 1388 تا 1401

خودکشی، امری عمومی در جوامع انسانی است. از این رو، می‌توان آن را هم در تمام جوامع و هم در دوره‌های گوناگون تاریخی سراغ گرفت. هر چند خودکشی با عوامل محیطی و اجتماعی ارتباطی تنگاتنگ دارد، اما همیشه و در هر شرایطی به عنوان مسأله اجتماعی بروز پیدا نمی‌کند. آن چه که خودکشی را در سطح مسأله اجتماعی بازنمایی می‌کند، از یک سو نرخ خودکشی و از سوی دیگر احساس عمومی نسبت رواج آن و نیز تمایل به خودکشی است. نرخ خودکشی هر چند خود را در آمارها نشان می‌دهد، اما در مواجهه با مصادیق خودکشی، فهم عامه نیز درکی از رسیدن تعدد خودکشی به مرزهای نوعی از ترس اجتماعی دارد؛ چرا که خودکشی در شرایط آنومیک و بحرانی، پدیده‌ای سرایتی است و با گسترش و تنوع آن، افراد مستعد را به خود مشغول می‌کند.

-اگر فضای اجتماعی تقویت کننده این تمایل و احساس باشد، خودکشی مانند یک ویروس ذهنی، افراد بسیاری را با خود درگیر می‌کند. خودسوزی زنان ایلامی نمونه بارز این سرایت‌پذیری است. خودکشی پزشکان نیز از این نوع است؛ وقتی پزشکی که از نظر ما دارای شغلی با منزلت اجتماعی بالایی است و به نظر موفق می‌آید، به عنوان فردی اثرگذار بر محیط خود نقش‌آفرینی می‌کند، دست به خودکشی می‌زند، دیگر پزشکان را به عنوان راهی برای رهایی از فشارهای محیطی به اندیشه وامی‌دارد. این که در مدت کوتاهی، جامعه با خودکشی افرادی مواجه شده که پیش از آن یا در این باره خبری نمی‌شنید و یا چنان نادر بود که شاخک‌های فهم عامه نسبت به آن به عنوان موضوعی متفاوت حساس نمی‌شد، واجد اهمیت است. 20 خودکشی موفق پزشکان در سال گذشته، عدد کوچکی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. خودکشی کارگران در محل کار خود از طریق حلق آویز و یا خودسوزی که سال گذشته موارد متعددی گزارش شد، از این زمره است که می‌تواند به راحتی به دیگرانی که آن شرایط را دارند، سرایت کند.

وقتی به خودکشی به عنوان پدیده اجتماعی نگاه می‌کنیم، باید آمار آن و روند تحولات آن را مورد توجه قرار دهیم. متأسفانه آمار خودکشی در ایران چندان دقیق نیست. سابقه گردآوری منظم آمار خودکشی در ایران چندان طولانی نیست و ما اطلاعات دقیقی از آمار خودکشی دهه‌های گذشته را یا نداریم و یا دقیق نداریم. به عنوان مثال، آمار ثبتی مشخصی از خودکشی پیش از انقلاب و دو دهه اول پس از پیروزی انقلاب اسلامی نداریم. در حال حاضر نیز بین آمار انتشار یافته از سوی مرکز آمار ایران در سالنامه‌های آماری که عمدتا متکی به آمار نیروی انتظامی است با آمار پزشکی قانونی تفاوت وجود دارد که قابل توجیه است(اولی مربوط به خودکشی در صحنه وقوع خودکشی و دومی مربوط به نتیجه خودکشی پس از رساندن فرد به بیمارستان و عدم موفقیت درمان در مورد تعدادی دیگر می‌شود)، اما انتشار دوگانه آن می‌تواند موجب خطای توصیف و تحلیل پدیده خودکشی شود.

به عنوان مثال داده‌های سالنامه آماری مرکز آمار ایران طی سال‌های 1380 تا 1391 نشان می‌دهد که 27168 نفر بر اثر خودکشی فوت شده بودند. این در حالی است که براساس آمار سازمان پزشکی قانونی کشور فوت‌شدگان ناشی از خودکشی در این دوره 38691 نفر بود که حدود 11523 نفر بیشتر از مرکز آمار ایران است. به هر صورت باید در نظر داشته باشیم که آمار موجود در ایران، حداقلی است و واقعیت تعداد خودکشی بیش از تعدادی است که اعلام می‌شود؛ چرا که باید در نظر گرفت که ما در ایران با نوعی از پنهان کاری در بیان خودکشی در برخی از لایه‌های اجتماعی به خاطر انگ خودکشی مواجه هستیم، و یا حتی نگاه امنیتی به خودکشی در بین برخی افراد و سازمان‌ها می‌تواند در انتشار آمار خودکشی سهم داشته باشد. با این حال، بر اساس آمار منتشر شده که وضعیت حداقلی را به نمایش می‌گذارد، میزان و روند خودکشی در ایران، قابل تأمل است و نیازمند توجه خاص به شرایطی که در حال تشدید خودکشی در ایران است.

اطلاعات آماری مربوط به خودکشی در سال گذشته(1402) هنوز منتشر نشده است، اما در سال 1401 بنا به گفته رییس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران بیش از 6 هزار نفر بر اثر خودکشی فوت کرده‌اند که به نظر می‌رسد در سال 1402 افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است. تعداد خودکشی منجر به فوت در سال 1400 از سوی نیروی انتظامی 5085 نفر بیان شد که در سال 1401 حداقل 18 درصد رشد داشته است. اگر سال 95 را برای مقایسه در نظر بگیریم، تعداد خودکشی منجر به مرگ در ایران حدود 59 درصد رشد داشته است. این میزان رشد، نشان می‌دهد که نمی‌توان مدعی بود رشد خودکشی تابعی از رشد جمعیت است؛ چرا که جمعیت ایران طی این 7 سال، 59 درصد رشد نداشته است. رشد جمعیت ایران در سال 1401 در مقایسه با سال 95 حدود 9.5 درصد می‌شود؛ بنابر این، درصد رشد خودکشی در ایران طی این مدت حدود 6.2 برابر درصد رشد جمعیت بوده است. پس باید علل افزایش میزان خودکشی را جای دیگری جستجو کنیم.

از زوایه‌ای دیگر به آمار خودکشی در ایران نگاهی بیاندازیم. نرخ خودکشی موفق که بر مبنای 100 هزار نفر محاسبه می‌شود در سال 1401 بنا به گفته رییس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران به 7.4 نفر رسید. کافی است بدانیم نرخ خودکشی در سال 1388 حدود 4.1 نفر بود؛ یعنی طی 14 سال اخیر بر نرخ خودکشی 3.3 نفر افزوده شده است. به عبارتی، نرخ خودکشی در دو دهه اخیر رو به فزونی بوده است و در مقایسه با سال 88 فاصله اندکی تا دو برابر شدن دارد. این در صورتی است که نرخ اقدام به خودکشی در اوایل دهه 60 حدود 1.3 بود؛ که قطعا نرخ خودکشی‌های موفق در آن سال بسیار کمتر از این میزان است. با توجه به این که به ازای هر خودکشی موفق بین 20 تا 30 برابر اقدام به خودکشی داریم، احتمالا در سال 1401 بین 120 تا 180 هزار اقدام به خودکشی داشتیم.

حال اگر حد وسط این دو را در نظر بگیریم بر حسب 150 هزار اقدام به خودکشی، نرخ اقدام به خودکشی 176.5 خواهد بود؛ یعنی در سال 1401 از هر 100 هزار نفر 176.5 نفر اقدام به خودکشی کرده‌اند که در مقایسه با ابتدای دهه 60 نرخ اقدام به خودکشی حدود 135 برابر شده است. این افزایش عجیب، ناشی از شرایط کلان حاکم بر جامعه ایران و سیر تحولات آن در چند دهه گذشته است. باید توجه داشت که انباشت مسائل در شرایط کنونی به‌ویژه چند سال اخیر، به شرایط فوق هشدار رسیده و ضروری است نهادهای مسئول نسبت به آن توجه ویژه داشته باشند. این توجه نه در تقویت فعالیت‌های مددکاری مانند اورژانس 123 ـ که البته در جای خود بسیار مهم است ـ بلکه به تغییر رویه‌هایی معطوف است که جامعه ایرانی را با بحران گذران زندگی و فرایند کاهش شأن انسانی افراد در موقعیت‌های پایدار و بازتولیدشونده توهین و تحقیر و تبعیض، و نادیده گرفتن حقوق شهروندی و حق فردیت مواجه کرده است.

نرخ خودکشی موفق در ایران از سال 1388 تا 1401(به ازای 100 هزار نفر)

بیشتر بخوانید:

216216

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901656